பிரபஞ்சத்தின் படைப்பாளரை அடையாளம் காணும் பொதுவான பெயர் பிரம்மா. பண்டைய ரிக் வேதத்தில் (கிமு 1500) பிரஜாபதி பொதுவாக படைப்பாளருக்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டது, ஆனால் புராணங்களில் இது பிரம்மாவால் மாற்றப்பட்டது. இன்றைய பயன்பாட்டில், பிரம்மா, படைப்பாளராக, விஷ்ணு, (பாதுகாவலர்) மற்றும் சிவன் (அழிப்பவர்) ஆகியோருடன் தெய்வீக திரிமூர்த்தியின் (திரி-யூன் கடவுள்) மூன்று அம்சங்களில் ஒன்றாகும். ஈஸ்வரா (ஈஷ்வரா) என்பது பிரம்மாவிற்கு ஒத்ததாக இருக்கிறது, ஏனெனில் இது படைப்பை ஏற்படுத்திய உயர் ஆவியையும் குறிக்கிறது.
பிரம்மத்தைப் புரிந்துகொள்வது முதன்மை இலக்காக இருந்தாலும், நடைமுறையில் இது மழுப்பலாக இருக்கிறது. பக்தி மற்றும் பூஜைகளைப் பொறுத்தவரை, சிவன் மற்றும் விஷ்ணு, அவர்களின் துணைவியார் மற்றும் அவதாரங்களுடன் பிரம்மாவைக் காட்டிலும் அதிக கவனத்தைப் பெறுகிறார்கள். சிவன் மற்றும் விஷ்ணுவுக்கு அவதாரங்கள் மற்றும் துணைவர்களை நாம் விரைவாக பெயரிடலாம், ஆனால் பிரம்மாவுக்கு நாம் தடுமாறுகிறோம்.
ஏன்?
பிரம்மா, பிரம்மம் அல்லது ஈஸ்வரர், படைப்பாளராக இருந்தாலும், பாவங்கள், இருள் மற்றும் தற்காலிகத்துடன் இணைந்திருப்பவர்களுடன் போராடும் நம்மிடமிருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளதாகவும் அணுக முடியாததாகவும் தெரிகிறது. பிரம்மா அனைவருக்கும் ஆதாரமாக இருந்தாலும், இந்த மூலத்திற்கு நாம் திரும்ப வேண்டும் என்றாலும், இந்த தெய்வீகக் கொள்கையைப் புரிந்துகொள்வதற்கான நமது திறனை அடையமுடியாது என்று தோன்றுகிறது. ஆகவே, நாம் பொதுவாக நம்முடைய பக்தியை அதிக மனிதர்களாகவும், நமக்கு நெருக்கமாகவும், நமக்கு பதிலளிக்கக்கூடிய தெய்வங்கள் மீதும் கவனம் செலுத்துகிறோம். பிரம்மத்தின் தன்மை குறித்து நாம் தூரத்திலிருந்து யூகிக்கிறோம். நடைமுறையில், பிரம்மா அறியப்படாத கடவுள், பிரம்மா சிலைகள் ஒப்பீட்டளவில் அரிதானவை.
அந்த யுகத்தின் ஒரு பகுதி தெய்வீக (பிரம்மம்) உடனான ஆன்மாவின் (ஆத்மா) உறவைச் சுற்றி வருகிறது. இந்த கேள்விக்கு பல்வேறு முனிவர்கள் வெவ்வேறு சிந்தனைப் பள்ளிகளை எழுப்பியுள்ளனர். இந்த அர்த்தத்தில், உளவியல் பற்றிய ஆய்வு, நமது ஆன்மா அல்லது ஆத்மா, இறையியலுடன் தொடர்புடையது, கடவுள் அல்லது பிரம்மத்தின் ஆய்வு. மாறுபட்ட சிந்தனை இருந்தாலும், கடவுளை ஒரு விஞ்ஞான வழியில் ஆராய முடியாது, மற்றும் கடவுள் தொலைவில் இருப்பதால், தத்துவங்களின் புத்திசாலித்தனம் பெரும்பாலும் இருட்டில் ஒரு பிடியில் உள்ளது.
தொலைதூர தெய்வீக படைப்பாளருடன் இணைக்க இந்த இயலாமை பரந்த பண்டைய உலகில் உணரப்பட்டது. பண்டைய கிரேக்கர்கள் லோகோஸ் என்ற வார்த்தையை உலகம் வந்த கோட்பாடு அல்லது காரணத்தை விவரிக்க பயன்படுத்தினர், மேலும் அவர்களின் நூல்கள் லோகோக்களைப் பற்றி விவாதித்தன. தர்க்க சாஸ்திரம் என்ற சொல் லோகோக்களிலிருந்து உருவானது, மற்றும் ஆய்வின் அனைத்து கிளைகளும் –லோகி (எ.கா. இறையியல், உளவியல், உயிரியல் போன்றவை) லோகோஸிலிருந்து பெறப்பட்டது. லோகோக்கள் பிரம்மா அல்லது பிரம்மத்திற்கு சமம்.
எபிரேய வேதங்கள் எபிரேயர்களுடனான (அல்லது யூதர்களுடன்) தங்கள் தேசத்தின் முன்னோடி ஸ்ரீ ஆபிரகாமில் தொடங்கி பத்து கட்டளைகளைப் பெற்ற ஸ்ரீ மோசேக்கு விவரித்தன. அவர்களின் வரலாற்றில், நம்மைப் போலவே, எபிரேயர்களும் படைப்பாளி தங்களிடமிருந்து அகற்றப்பட்டதாக உணர்ந்தார்கள், எனவே நெருக்கமாகவும் தனிப்பட்டதாகவும் தோன்றும் பிற தெய்வங்களை வணங்குவதற்காக ஈர்க்கப்பட்டனர். ஆகவே, இந்த மற்ற கடவுளர்களிடமிருந்து வேறுபடுவதற்கு எபிரேய வேதங்கள் பெரும்பாலும் படைப்பாளரை மகா உன்னதமானதேவன் என்று அழைத்தனர். கிமு 700 ஆம் ஆண்டு இந்தியாவுக்கு நாடுகடத்தப்பட்ட இஸ்ரேலியர்களால் பிரஜாபதியிலிருந்து பிரம்மாவாக மாற்றத்திற்கு வசதி செய்யப்பட்டது என்று நாம் கருதுகிறோம், ஏனெனில் அவர்களின் முன்னோடியான ஆபிரகாம் இந்த கடவுளை குறிக்கிறார், அவருடன் தொடர்புடைய கடவுள் (ஆ) பிரகாம் ஆனார்.
நம்முடைய புலன்களால் பிரம்மத்தைப் பார்க்கவோ, நம்முடைய ஆத்மாவின் தன்மையைப் புரிந்து கொள்ளவோ முடியாது என்பதால், கடவுள் பிரம்மனே நம்மை அறிவொளியாக்குவார், நிச்சயமாக அறிவைப் பெறுவதற்கான ஒரே வழி பிரம்மா தன்னை நமக்கு வெளிப்படுத்துவதேயாகும்.
நற்செய்திகள் இயேசுவை (யேசு சத்சங்) படைப்பாளரின் அவதாரமாக அல்லது மகா உன்னதமான தேவன் , பிரம்மன் அல்லது லோகோஸ்சாக முன்வைக்கின்றன. காலத்திலும் கலாச்சாரங்களிலும் எல்லா மக்களும் உணர்ந்த இந்த வரம்புகளால் அவர் துல்லியமாக நம் உலகத்திற்கு வந்தார். யோவானின் நற்செய்தி இயேசுவை அறிமுகப்படுத்துகிறது. நாம் லோகோஸ் என்ற வார்த்தை அசல் கிரேக்க உரையிலிருந்து மொழிபெயர்க்கப்பட்து. எனவே, ஒரு தேசிய தெய்வம் விவாதிக்கப்படவில்லை என்பதை நாம் புரிந்துகொள்ள வார்த்தை / லோகோஸ் பயன்படுத்தப்பட்டன, ஆனால் அனைத்திலிருந்தும் பெறப்பட்ட கொள்கை அல்லது காரணமாகும். வார்த்தை எங்கு தோன்றினாலும் நீங்கள் பிரம்மத்தை மாற்றலாம், இந்த உரையின் செய்தி மாறாது.
தியிலே வார்த்தை இருந்தது, அந்த வார்த்தை தேவனிடத்திலிருந்தது, அந்த வார்த்தை தேவனாயிருந்தது.
யோவான் 1: 1-18
2 அவர் ஆதியிலே தேவனோடிருந்தார்.
3 சகலமும் அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று; உண்டானதொன்றும் அவராலேயல்லாமல் உண்டாகவில்லை.
4 அவருக்குள் ஜீவன் இருந்தது, அந்த ஜீவன் மனுஷருக்கு ஒளியாயிருந்தது.
5 அந்த ஒளி இருளிலே பிரகாசிக்கிறது; இருளானது அதைப் பற்றிக்கொள்ளவில்லை.
6 தேவனால் அனுப்பப்பட்ட ஒரு மனுஷன் இருந்தான், அவன் பேர் யோவான்.
7 அவன் தன்னால் எல்லாரும் விசுவாசிக்கும்படி அந்த ஒளியைக் குறித்துச்சாட்சிகொடுக்க சாட்சியாக வந்தான்.
8 அவன் அந்த ஒளியல்ல, அந்த ஒளியைக்குறித்துச் சாட்சிகொடுக்க வந்தவனாயிருந்தான்.
9 உலகத்திலே வந்து எந்த மனுஷனையும் பிரகாசிப்பிக்கிற ஒளியே அந்த மெய்யான ஒளி.
10 அவர் உலகத்தில் இருந்தார், உலகம் அவர் மூலமாய் உண்டாயிற்று. உலகமோ அவரை அறியவில்லை.
11 அவர் தமக்குச் சொந்தமானதிலே வந்தார், அவருக்குச் சொந்தமானவர்களோ அவரை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை.
12 அவருடைய நாமத்தின்மேல் விசுவாசமுள்ளவர்களாய் அவரை ஏற்றுக்கொண்டவர்கள் எத்தனைபேர்களோ, அத்தனை பேர்களும் தேவனுடைய பிள்ளைகளாகும்படி, அவர்களுக்கு அதிகாரங்கொடுத்தார்.
13 அவர்கள், இரத்தத்தினாலாவது, மாம்ச சித்தத்தினாலாவது புருஷனுடைய சித்தத்தினாலாவது பிறவாமல், தேவனாலே பிறந்தவர்கள்.
14 அந்த வார்த்தை மாம்சமாகி, கிருபையினாலும் சத்தியத்தினாலும் நிறைந்தவராய், நமக்குள்ளே வாசம்பண்ணினார்; அவருடைய மகிமையைக் கண்டோம்; அது பிதாவுக்கு ஒரே பேறானவருடைய மகிமைக்கு ஏற்ற மகிமையாகவே இருந்தது.
15 யோவான் அவரைக்குறித்துச் சாட்சிகொடுத்து: எனக்குப் பின்வருகிறவர் எனக்கு முன்னிருந்தவர், ஆகையால் அவர் என்னிலும் மேன்மையுள்ளவர் என்று நான் சொல்லியிருந்தேனே, அவர் இவர்தான் என்று சத்தமிட்டுக் கூறினான்.
16 அவருடைய பரிபூரணத்தினால் நாமெல்லாரும் கிருபையின்மேல் கிருபை பெற்றோம்.
17 எப்படியெனில் நியாயப்பிரமாணம் மோசேயின் மூலமாய்க் கொடுக்கப்பட்டது, கிருபையும் சத்தியமும் இயேசுகிறிஸ்துவின் மூலமாய் உண்டாயின.
18 தேவனை ஒருவனும் ஒருக்காலுங் கண்டதில்லை, பிதாவின் மடியிலிருக்கிற ஒரேபேறான குமாரனே அவரை வெளிப்படுத்தினார்.
நற்செய்திகள் இயேசுவைப் பற்றிய முழுமையான விவரத்தை வரைவதற்குத் தொடர்கின்றன, இதன் மூலம் அவர் யார், அவருடைய நோக்கம் என்ன, இது நமக்கு என்ன அர்த்தம் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முடியும். (‘யோவான்’ இங்கே விளக்கப்பட்டுள்ளது.) நற்செய்தி இயேசுவை கடவுளின் சின்னங்களாக அறிமுகப்படுத்துவதால், அது கிறிஸ்தவர்களுக்கு மட்டுமல்ல, கடவுளை அல்லது பிரம்மத்தை புரிந்து கொள்ள விரும்பும் அனைவருக்கும் ஒரு உலகளாவிய எழுத்தாக எழுதப்பட்டிருப்பதை நாம் அறிவோம். சிறந்தது. லோகோக்கள் இறையியல் மற்றும் உளவியல் ஆகிய சொற்களில் உட்பொதிக்கப்பட்டிருப்பதாலும், ‘தேவனை ஒருகாலும் ஒருவரும் கண்டதில்லை’ என்பதாலும், இயேசுவின் நபரைக் கருத்தில் கொள்வதில் நமது ஆத்மாவையும் (ஆத்மாவையும்) கடவுளையும் (பிரம்மத்தையும்) புரிந்துகொள்வதற்கு இதைவிட சிறந்த வழி என்ன? சரிபார்க்கக்கூடிய வரலாற்றில் அவர் வாழ்ந்தார், நடந்தார், கற்பித்தார். அவருடைய பிறப்பிலிருந்து நாம் ஆரம்பிக்கிறோம், சுவிசேஷங்களில் பதிவுசெய்யப்பட்ட நிகழ்வாக ‘வார்த்தை மாம்சமாக மாறியது’.